mijn
leven
Pierre Van Rompaey's verhaal
Van Rompaey Frans,Van Camp Maria en zoon Daniël kregen het gezelschap van Pierre op
27 mei 1946.
Geboorte
Pierre is geboren in Boom als derde zoon op 27 mei 1946 in een eenvoudig arbeiders gezin. Zijn vader was op dat ogenblik steenbakkerij gast en zijn moeder naaister.
Zijn oudere broer, Daniel was op dat moment 5 jaar. (Eerste kind is dood geboren)
School
Lagere school was toen nog in de Bosstraat en 8 jaar ipv 6 jaar nu. Daarna koos hij voor de technische school (pts) richting elektronica.
eerste trompet les
De eerste trompet les kreeg Pierre reeds op 5 jarige leeftijd van zijn vader. Op 7 jarige leeftijd mocht hij uiteindelijk naar de muziekschool in Boom.
Zijn broer speelde toen ook reeds trompet en zou later dirigent worden in tal van harmoniën.
De muziekschool werd op zijn 17 jaar volledig doorlopen en afgesloten met het behalen van de fel begeerde regering medaille. Dit met de prijs van uitmuntendheid met grote onderscheiding 93%.
Regeringsmedaille
Ook de muzieklessen leverde hun vruchten af. Op de leeftijd van 17 jaar werd dit bekroond met een regeringsmedaille uitgereikt via de muziekschool in Boom. Dit met de hoogste onderscheiding (93%).
legerdienst
Na de verplichte opleiding bracht hij de rest van zijn legerdienst door bij de muziek kapel van het leger. Ondanks hij nooit leger gezind was, heeft hij leuke herinneringen over gehouden aan zijn dienst. Hij wist het wel voor mekaar te krijgen dat hij en zijn collega’s de blanco verlofbewijzen zelf konden invullen naar believen.
Eerste huwelijk
Bij de harmonie Xaverianen in Aartselaar leerde hij Louisa Verlooy kennen. Zij tambour majoor, hij trompettist. Na een optreden aan de kust werd de verkering officieel op de achterste bank in de autobus … Maar de verkering moest in het begin geheim blijven want de vader van Louisa was zeer streng.
Op 12 september 1970 huwde Pierre met Ludovica (Louisa) Verlooy in Aartselaar. Ze kozen wel om in Boom te blijven wonen.
In 1973 kochten ze samen een woning in de Kruiskenslei in Boom die ze samen met vaders hulp verbouwden.
Op 16 augustus 2005 sloeg het noodlot toe en kwam een einde aan dit sprookjes huwelijk. Louisa overleed in Reet op 53 jarige leeftijd.
Op 5 feb 2001 overleed zijn broer Daniel ook aan longkanker.
Kinderen
Op 21 juni 1972 werd Danny geboren in Reet en op 20 dec 1976 Robby.
Huwelijk met Vera
Ondanks zijn verdriet door het overlijden van onze moeder in 2005, vond Pierre een nieuwe liefde waarmee hij voor de tweede keer trouwde.
In 2012 bouwden ze een nieuwbouw woning in Aartselaar. In Vera vond hij een partner in crime… Vera speelt niet één maar een 5 tal instrumenten.
Loopbaan
Na school en voor zijn legerdienst ging hij aan de slag als hersteller van café spelautomaten.
Na zijn legerdienst ging hij bij een groothandel van gereedschappen werken tot hij het aanbod kreeg om les te gaan geven.
Hij keerde terug naar zijn oude school maar dit keer als leerkracht.
Een beetje later werd hij Docent elektronica aan de Plantijn hogeschool die gehuisvest was in het zelfde gebouw dan de PTS.
Als docent werd hij altijd op handen gedragen. Streng maar rechtvaardig, met de puntjes op de i. Als wiskundig genie was het niet altijd zo makkelijk te volgen …
Ik, Danny kan daar van meespreken. Ik heb het genoegen gehad om van hem les te krijgen …
Van de legendarische studenten reizen naar Hongarije wordt nu, na 30 jaar, nog steeds gesproken…
Groot was zijn verbazing, toen maar liefst 7 studenten van 30 jaar geleden, hem een bezoekje brachten tijdens zijn laatste dagen.
Op 55 jaar kon hij op pensioen en zich volledig toeleggen op muziek schrijven en maken.
Muzikale loopbaan.
Pierre koos heel bewust om muziek als hobby te blijven beleven. Nochtans had hij zeker de capaciteiten om beroeps muzikant te zijn
Pierre heeft in meer dan 100 orkesten, harmonieën gespeeld. Hij was op zijn hoogtepunt één van de betere trompettisten van de Rupelstreek.
Hij werd dan ook maar al te graag te gast gevraagd voor allerlei concerten in verschillende orkesten en harmonieën, dit in binnen en buitenland.
Zijn leraar trompet nam hem mee naar de sint Paulus kerk in Antwerpen. In dit orkest bleef hij ruim 20 jaar spelen tijdens speciale vieringen.
Tijdens zijn studie in de Pts speelde hij ook in het orkest van de PTS.
In de Harmonie Nooit vermoeid speelde hij ook trompet en werd er later ook voorzitter.
Een van zijn grotere passies was big band muziek. zo speelde hij dus in verschillende big bands … Big band van Boom, Hoboken, Aartselaar en nog zovele meer die we nu vergeten op te noemen …
Daarna passeerde heel wat kleine en grotere orkesten en harmonieën de revue.
Zo speelde hij een groot aantal jaren in het Karel Herberger orkest. Het orkest dat danswedstrijden van hoog niveau in het sportpaleis van muziek voorzag.
En ook niet de muzikale begeleiding op de 6 daagse in het kuipje van Gent te vergeten.
Via mij, zijn oudste zoon kwamen we in de harmonie Concordiavrienden in Kalfort terecht. Ik was daar in de Spaceband ( melodie drumband) gaan spelen. Al snel volgden ook mijn broer en onze vader.
Toen de chef van de drumband ermee stopte, was Pierre de reddende engel. Hij nam de leiding van de Spaceband over.
Dit met succes. We behaalde een behoorlijk niveau en werden voor tal van optredes gevraagd in binnen en buitenland.
Ook in de harmonie zelf heeft hij lange tijd gespeeld.
Zo heeft hij omstreeks 1986 op een concert de trompet solo gespeeld van een eigen arrangement van ‘My way.’ Prachtig gewoon. Gelukkig bestonden de door mij gemaakte video opnamen hiervan nog en werden deze ondertussen omgezet naar digitaal formaat.
De laatste jaren speelde hij nog enkel bij de volgende verenigingen: Volgt….
Ziekte
Na lange tijd te blijven hoesten en verschillende dokters bezoeken kwam op 12 mei het verdikt; longkanker !
Al snel bleek het vrij ernstig te zijn. Latere onderzoeken brachten aan het licht dat de kanker reeds van de tweede long bezit had genomen. Onomkeerbaar en niet meer te herstellen of genezen.
Na enkele weken in het UZA Edegem werd hij overgebracht naar De Lotus in Brasschaat. Zijn laatste halte …
Nog heel even bleek zijn toestand even te stagneren. Maar sinds Maandag laatstleden begon hij enorm achteruit te gaan. Stem viel zo goed als weg en de pijn nam alsmaar toe.
Vrijdag 21/07 rond 13u45 kreeg Pierre de rust waar hij naar uitkeek. Geen pijn meer hebben en rust.
Afscheid nemen is altijd zwaar. Wat nog vragen … Wat nog zeggen …
My Way zal altijd een nummer blijven dat ons bijblijft. Tijdens het afspelen van zijn solo van my way, is hij zachtjes van ons heengegaan.
Uitvaartplechtigheid
Zaterdag 29/07 11u00 Condoleren vanaf 10u30.
My way
Is alles samen gevat zoals hij was. Ook de uitvaart, die hij zelf uitschreef, zal anders verlopen zoals gewoonlijk.
De korte uitvaartplechtigheid zal namelijk plaatsvinden in het Wolffaertshof in Aartselaar. Na het kort ceremoniële gedeelde zullen we in groep naar het kerkhof van Aartselaar wandelen om zijn assen uit te strooien op de uitstrooi weide.
Daarna zal er geen klasieke koffie tafel zijn maar, zoals zijn laatste wens was, een afscheidsdrink. Op deze drink is iedereen die Pierre kenden uitgenodigd.
De bedoeling is om tussen pot en pint de leuke herinneringen op te halen en aan de muzikanten die komen, vragen we om hun instrument mee te brengen.
Ons vader wil trouwens dat er muziek gemaakt wordt zoals hij het in zijn leven zo vaak deed. Gewoon spontaan enkele nummers spelen …